Communicatie via het kabel-TV netwerk

Kabel in Nederland

In de jaren vijftig keek men met verbazing, ontzag en bewondering naar de metalen constructies die aan schoorstenen gemonteerd werden voor de ontvangst van een nieuw medium in opkomst: de Televisie.
Enige decennia later was men hier minder gescharmeerd van, en noemde men het een antenne-woud. Sinds de zeventiger jaren kwamen, zeker voor flatgebouwen, zogenaamde CAI, Centrale-Antenne-Installaties in bloei. Dit was voor velen een win-win situatie: De verhuurder had geen last van schade aan het pand m.n. het dak, en de gebruiker had voor een klein bedrag goede ontvangst zonder verder omkijken.
Weer enige jaren later, begon het meer en meer gebruikelijk te worden om behalve naast Nederland-1 en Nederland-2, ook buitelands zenders te ontvangen. Zeker op hoge flatgebouwen was het mogelijk om niet alleen de belgische zenders te ontvangen, maar ook die uit duitsland en soms de engelse stations.

Sindsdien is er veel veranderd. Veel van dergelijke CAI-inrichtingen zijn aan elkaar gekoppeld en de bedrijven die deze onderhielden zijn gefuseerd. Zo zijn grote bedrijven zoals Casema of U.P.C. onstaan.
Belangrijkste ontwikkeling was de doorgifte van (commerciele) sateliet zenders.

Meer dan Televisie

Ook werd het duidelijk dat met de kabel meer gedaan zou kunnen worden dan slechts de doorgifte van radio en TV. Via de kabel werd het mogelijk om interactieve teletekst aan te bieden: De gebuiker ontvangt informatie via een teletext pagina, en geeft commando's via de toetsen van zijn telefoontoestel. Deze vorm van twee-weg communicatie werd gebruikt in het kabel experiment Zuid-Limurg, de bungalow parken van sporthuis-centrum (later: centre-parcs) en de commerciele zender RTL4.

Ook zijn er experimenten gedaan met telefonie via het kabel-tv netwerk, gezien de hoge investeringskosten en de geringe belangstelling is dit nog (!) geen succes.

Andere toepassing van de kabel is internet. Met behulp van een zogenaamd kabel-modem is het mogelijk om zonder telefoontikken, continue met het internet verbonden te zijn. Dit klinkt ideaal, maar:

  1. Het huidige netwerk maakt gebruik van technieken die bedoeld waren voor EEN richtings verkeer. Communicatie van af de eindgebruiker terug is mogelijk, maar de bandbreedte is beperkt. Dit houdt in dat beschikbare bandbreedte GEDEELD moet worden met de buren.
  2. Kabelbedrijven beperkten de maximaal haalbare bandbreedte Indien je een kabelmodem via Casema had betrokken, was de maximale bandbreedte 64Kbps, gelijk aan EEN isdn B-kanaal. Dit schijnt (!) momenteel verbeterd te zijn
  3. De kwaliteit van de geboden diensten was in geen vergelijking tot de rekening die maandelijks gepresenteerd werd.
    Als een bedrijf internet wil aanbieden, is de gebruiker niet aleen geinteresseerd in de verbinding tussen zijn huis en de kabel maatschappij, maar dienen ook web- en name-servers, en de bit-pijp tussen de kabelaar en het internet en niet te vergeten de service afdeling, hierop berekend te zijn. Zonder er verder op in te gaan verwijs ik naar de rechtzaken die de consumentenbond, namens grote groepen ontevreden gebruikers, aangespannen heeft tegen Casema.

Wie levert kabel

Er zijn velen kabel maatschappijen, waarvan er reeds enkele genoemd zijn: Dit lijstje is verre van compleet. Dit zonder verdere bedoelingen.